یک ویروس توان، بار زیادی را روی یک پردازنده (CPU یا GPU) قرار می دهد تا گرمایی ایجاد کند که به طور بالقوه می تواند به دستگاه آسیب برساند. این ویروس ممکن است به کد مخرب اشاره داشته باشد اما معمولاً به عنوان نامی برای نرم افزار تست استرس نیز استفاده می شود.
انواع مختلفی از ویروس‌های کامپیوتری وجود دارد، اما یک ویروس قدرتمند می‌تواند به‌ویژه مخرب باشد. از قضا، این نوع کد در طراحی سخت افزار و تست انعطاف پذیری نیز کاربرد معتبری دارد.
ویروس توان چیست؟
«ویروس توان» قطعه‌ای از کد کامپیوتری است که CPU یا GPU را مجبور می‌کند تا با حداکثر اتلاف انرژی کار کند. این مقدار زیادی انرژی حرارتی تولید می کند، با این هدف که باعث شود پردازنده در دمایی زیاد یا بالاتر از درجه توان طراحی حرارتی (TDP) کار کند.
TDP در طراحی تراشه برای تعیین سطح گرمایی که سیستم خنک کننده باید قادر به تحمل آن در هنگام بارگذاری باشد، استفاده می‌شود. گاهی اوقات به عنوان نقطه طراحی حرارتی یا پارامتر طراحی حرارتی نامیده می شود. انتظار می رود یک CPU با رتبه TDP 80 وات، 80 وات انرژی به عنوان گرما تحت بار تولید کند. بسیاری از کاربران خارج از عملیات بسیار فشرده، جایی که ویروس‌های قدرتمند وارد می‌شوند، هرگز به مقدار TDP رتبه‌بندی شده نخواهند رسید.
ویروس‌های قدرت به‌عنوان «نشان‌های استرس» (مانند معیار) یا تست‌های استرس نیز شناخته می‌شوند، به جز اینکه به جای اندازه‌گیری عملکرد، توانایی پردازشگر در مدیریت استرس را اندازه‌گیری می‌کنند. این ها به طور گسترده به عنوان نوعی آزمایش شکنجه برای پردازنده ها توسط طراحان سخت افزار، مطبوعات و اورکلاکرها استفاده می شود.
Tom’s Hardware یک راهنمای عالی برای تست استرس CPU ها و کامپیوترهای شخصی است که نرم افزاری را به عنوان یک ویروس توان واجد شرایط فراهم می کند. این ابزارها به شما به عنوان کاربر این امکان را می دهند که کنترل را در اختیار داشته و در هر زمان متوقف کنید، در حالی که یک ویروس توان که توسط کد مخرب ایجاد می‌شود، دکمه «خاموش» ندارد.
اثرات مخرب ویروس توان
هدف نهایی یک ویروس توان، تولید انرژی حرارتی کافی برای تحت فشار قرار دادن جدی سیستم است. در یک دوره طولانی، این رود منجر به تولید مقدار زیادی گرما می شود که می تواند باعث آسیب دائمی به سخت افزارهایی مانند CPU، GPU یا مادربرد شود.
هرچه راه کار خنک کننده مؤثرتر باشد، انتظار می رود که کامپیوتر در شرایط آلودگی با ویروس توان به مدت طولانی تری کار کند. حتی اگر حرارت خروجی برای آسیب رساندن به CPU یا GPU کافی نباشد، مقدار گرمای تولید شده می تواند در کیس به گردش درآید و منجر به مشکلاتی در سایر اجزا شود.
این تنها یکی از دلایلی است که جریان هوای خوب در داخل کیس برای محافظت از هر جزء در کامپیوتر شما بسیار مهم است.
ویروس تروجان چیست؟
ویروس تروجان (Trojan Virus) یک نوع بدافزار است که به صورت یک نرم‌افزار یا فایل به ظاهر بی‌خطر و مفید ظاهر می‌شود، اما در واقع دارای اهداف مخرب است. نام آن از داستان اسب تروجان گرفته شده است، جایی که یونانی‌ها از یک اسب چوبی برای مخفی کردن سربازان خود و نفوذ به داخل شهر تروی استفاده کردند.
تروجان‌ها معمولاً از طریق ایمیل، دانلود فایل‌ها از اینترنت، یا کلیک بر روی لینک‌های مشکوک وارد سیستم می‌شوند. برخلاف ویروس‌ها، تروجان‌ها به طور خودکار تکثیر نمی‌شوند، بلکه به کاربر نیاز دارند تا آن‌ها را به طور ناخواسته اجرا کند.
پس از اجرای تروجان، ممکن است دسترسی غیرمجاز به سیستم شما ایجاد شود، اطلاعات شما دزدیده شود، یا سیستم شما به یک شبکه بات برای حملات سایبری تبدیل شود. به همین دلیل، حفاظت از سیستم با استفاده از نرم‌افزارهای ضدویروس و امنیتی و همچنین دقت در دانلود و باز کردن فایل‌ها بسیار مهم است.
چگونه تشخیص دهیم که شبکه با ویروس تروجان آلوده شده است؟
تشخیص اینکه شبکه با ویروس تروجان آلوده شده است، می‌تواند دشوار باشد زیرا تروجان‌ها معمولاً به صورت مخفیانه عمل می‌کنند. اما با مشاهده برخی علائم و استفاده از ابزارهای مناسب، می‌توان به آلودگی شبکه پی برد. در ادامه برخی از نشانه‌ها و روش‌ها برای تشخیص آلودگی شبکه با تروجان آورده شده است:
کاهش سرعت شبکه و سیستم:
یکی از نشانه‌های اولیه آلودگی شبکه با تروجان کاهش سرعت اینترنت یا کامپیوترها است. تروجان‌ها ممکن است منابع سیستم را مصرف کنند یا از پهنای باند شما برای انجام فعالیت‌های مخرب استفاده کنند.
ترافیک غیرعادی شبکه:
مشاهده ترافیک غیرعادی و ناگهانی در شبکه، به‌ویژه ارتباطات با سرورهای ناشناخته یا مشکوک، می‌تواند نشان‌دهنده آلودگی باشد. برای مانیتورینگ ترافیک شبکه می‌توانید از ابزارهایی مانند Wireshark یا ابزارهای مشابه استفاده کنید.
باز شدن پاپ‌آپ‌ها و تبلیغات ناخواسته:
مشاهده پاپ‌آپ‌های ناخواسته و تبلیغات غیرمعمول در سیستم‌ها می‌تواند نشان‌دهنده وجود تروجان باشد. این مسئله معمولاً همراه با کندی مرورگرها رخ می‌دهد.
تغییرات ناخواسته در تنظیمات سیستم:
تروجان‌ها ممکن است تنظیمات مرورگر، دیوار آتش (Firewall) یا حتی تنظیمات امنیتی سیستم را تغییر دهند. اگر متوجه تغییراتی در تنظیمات شدید که خودتان اعمال نکرده‌اید، احتمال آلودگی وجود دارد.
فعالیت‌های غیرعادی در سیستم و برنامه‌ها:
اگر برنامه‌ها به‌طور ناگهانی بسته شوند، سیستم به‌صورت تصادفی ری‌استارت شود یا پیام‌های خطای غیرعادی مشاهده کنید، ممکن است سیستم شما با تروجان آلوده شده باشد.
ایمیل‌ها و پیام‌های ناخواسته:
اگر از آدرس ایمیل شما پیام‌هایی به افراد ناشناس ارسال می‌شود، ممکن است حساب کاربری شما با تروجان آلوده شده باشد.
فعالیت‌های مشکوک در حساب‌های بانکی و آنلاین:
اگر تراکنش‌های غیرمجاز در حساب‌های بانکی یا حساب‌های آنلاین شما مشاهده می‌شود، ممکن است تروجان اطلاعات حساب شما را سرقت کرده باشد.
استفاده از نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس و ضدتروجان:
استفاده از نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس و ضدتروجان که به‌روزرسانی شده‌اند، می‌تواند به شناسایی و حذف تروجان‌ها کمک کند. این نرم‌افزارها معمولاً قابلیت اسکن شبکه و سیستم برای شناسایی بدافزارها را دارند.
بررسی لاگ‌های سیستم و شبکه:
بررسی لاگ‌های سیستم‌ها و دستگاه‌های شبکه (مانند روترها و سرورها) می‌تواند نشانه‌هایی از فعالیت‌های مشکوک و تلاش‌های نفوذ را نشان دهد.
ابزارهای پیشرفته مانیتورینگ:
استفاده از ابزارهای پیشرفته مانیتورینگ شبکه که قادر به تشخیص رفتارهای غیرعادی هستند نیز می‌تواند در شناسایی تروجان‌ها کمک کند.
در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بهتر است فوراً اقدامات لازم برای اسکن و پاکسازی سیستم و شبکه انجام دهید و اگر لازم است از کارشناسان امنیت سایبری کمک بگیرید.
خطرناک ترین ویروس های کامپیوتری
برخی از خطرناک‌ترین ویروس‌های کامپیوتری در طول تاریخ، به دلیل خسارات مالی و اختلالاتی که به وجود آوردند، به یاد ماندنی هستند. این ویروس‌ها به اشکال مختلف طراحی شده‌اند و اهداف متنوعی داشتند، از سرقت اطلاعات تا تخریب سیستم‌ها. در ادامه به برخی از معروف‌ترین و خطرناک‌ترین ویروس‌های کامپیوتری اشاره می‌کنیم:
ILOVEYOU (2000)
ویروس ILOVEYOU به شکل یک ایمیل با عنوان “I Love You” ارسال می‌شد. این ویروس به سرعت گسترش یافت و در کمتر از یک روز بیش از 10 میلیون کامپیوتر را آلوده کرد. ILOVEYOU با باز کردن فایل پیوست، فایل‌های موجود در سیستم قربانی را بازنویسی می‌کرد و ایمیل‌های دیگری به تمام مخاطبان قربانی ارسال می‌کرد. خسارت تخمینی این ویروس حدود 10 میلیارد دلار بود.
Mydoom (2004)
Mydoom یکی از سریع‌ترین کرم‌های اینترنتی در تاریخ است که به سرعت در سراسر اینترنت پخش شد. این کرم ایمیل‌های جعلی ارسال می‌کرد و می‌توانست از راه دور کنترل سیستم‌های آلوده را به دست گیرد. Mydoom بیش از 38 میلیارد دلار خسارت وارد کرد و به شرکت‌های بزرگی مانند گوگل نیز حمله کرد.
Sasser (2004)
Sasser یک کرم کامپیوتری بود که از طریق اینترنت گسترش می‌یافت و سیستم‌هایی که به‌روزرسانی امنیتی نداشتند را آلوده می‌کرد. این کرم باعث می‌شد سیستم‌ها به‌طور مکرر ری‌استارت شوند و به همین دلیل بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ دچار مشکل شدند. خسارت ناشی از Sasser به میلیون‌ها دلار رسید.
Stuxnet (2010)
Stuxnet یک ویروس پیچیده و پیشرفته بود که به طور خاص برای هدف قرار دادن تأسیسات صنعتی طراحی شده بود. این ویروس به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کرد و به طور مستقیم بر روی سیستم‌های کنترل صنعتی متمرکز بود. Stuxnet نشان داد که ویروس‌های کامپیوتری می‌توانند به زیرساخت‌های فیزیکی نیز آسیب برسانند.
WannaCry (2017)
WannaCry یک باج‌افزار بود که سیستم‌های ویندوزی را هدف قرار می‌داد و اطلاعات کاربران را رمزگذاری می‌کرد. سپس هکرها از قربانیان می‌خواستند که مبلغی را به صورت بیت‌کوین پرداخت کنند تا دسترسی به فایل‌هایشان بازیابی شود. این حمله میلیون‌ها کامپیوتر را در سراسر جهان آلوده کرد و به سازمان‌های بزرگی مانند سیستم‌های بهداشتی انگلستان (NHS) نیز آسیب رساند.
Conficker (2008)
Conficker یکی از پیچیده‌ترین کرم‌های کامپیوتری است که میلیون‌ها کامپیوتر را در سراسر جهان آلوده کرد. این کرم از یک ضعف امنیتی در سیستم‌های ویندوز استفاده می‌کرد و باعث ایجاد یک شبکه عظیم از کامپیوترهای آلوده (botnet) شد. Conficker همچنان یکی از تهدیدات فعال باقی مانده است.
CryptoLocker (2013)
CryptoLocker یک باج‌افزار بود که فایل‌های قربانیان را رمزگذاری می‌کرد و سپس از آن‌ها درخواست پرداخت بیت‌کوین می‌کرد تا فایل‌ها را باز کند. این ویروس به طور گسترده‌ای گسترش یافت و باعث شد قربانیان میلیون‌ها دلار به هکرها پرداخت کنند.
Code Red (2001)
ویروس Code Red یک کرم بود که سرورهای وب مایکروسافت را هدف قرار داد. این کرم باعث ایجاد اختلال در عملکرد هزاران وب‌سایت شد و به شدت گسترش یافت. از ویژگی‌های منحصر به فرد این ویروس، حمله DDoS به کاخ سفید بود.
Melissa (1999)
Melissa یکی از اولین ویروس‌هایی بود که به سرعت در اینترنت گسترش یافت. این ویروس به صورت یک فایل ورد مخرب ارسال می‌شد و پس از باز شدن، خود را به 50 نفر از مخاطبان ایمیل قربانی ارسال می‌کرد. خسارت ناشی از Melissa حدود 80 میلیون دلار برآورد شده است.
Zeus (2007)
Zeus یک تروجان بانکی بود که برای سرقت اطلاعات حساب‌های بانکی و کارت‌های اعتباری طراحی شده بود. این ویروس به طور گسترده‌ای از طریق ایمیل‌های فیشینگ گسترش یافت و میلیاردها دلار از حساب‌های بانکی قربانیان به سرقت برد.
استفاده از تجهیزات امنیت شبکه برای افزایش امنیت
در حالی که کاربران مک به طور کلی نیازی به نگرانی در مورد آنتی ویروس ندارند، کاربران ویندوز باید نحوه بررسی وجود کدهای مخرب را برای ایمن ماندن بدانند.
در مورد تست استرس کامپیوتر شما؟ اکنون، اورکلاک ساده تر و ایمن تر از همیشه است و بسیاری GPU و CPU خود را اورکلاک می کنند. شما نباید نگران تست استرس با دستگاه خود به عنوان یک کاربر خانگی باشید، مگر اینکه خطرات آن را کاملاً درک کنید. همچنین اگر صاحبان کسب و کار هایی هستید که اطلاعات خود را در سیستم های کامپیوتری نگهداری می کنید، استفاده از فایروال ها و سایر تجهیزات امنیت شبکه امری ضروری است. برای داشتن اطلاعات بیشتر در رابطه با این موضوع می توانید باکارشناسان داریانت در ارتباط باشید.
جمع بندی
ویروس‌های کامپیوتری می‌توانند خسارات جدی به سیستم‌ها و شبکه‌ها وارد کنند. برای محافظت از سیستم‌ها، استفاده از نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس به‌روز، پشتیبان‌گیری منظم از داده‌ها و رعایت اصول امنیتی در اینترنت بسیار مهم است.